نقض اساسی قرارداد در کنوانسیون بیع بین المللی کالا (وین 1980) و بررسی تطبیقی آن در حقوق ایران

انگیزه اصلی گزینش نقض اساسی قرار داد به عنوان موضوع این رساله آن بوده است که اولا بر اساس مقررات کنوانسیون فسخ قرارداد و در مواردی الزام به انجام عین تعهد تنها در صورت تحقق نقض اساسی پذیرفته شده بنا بر اینکه یکی از اساسی ترین موضوعات قراردادهای بیع مشمول کنوانسیون یعنی فسخ در این چهار چوب مورد بررسی قرار می گیرد، همین امر باعث مهم جلوه دار شدن مسئله نقض اساسی قرارداد و بررسی مفهوم و شرایط تحقق آن است . ثانیا کنوانسیون در ماده 25 صرفا اقدام به تعریف نقض اساسی نموده، در حالی که تریح مفاد تعریف ماده 25 و شناسائی موارد نقض اساسی فقط در خلال یک بررسی جامع با مراجعه به رویه های عملی ممکن خواهد بود. این امر در کنار اهمیت تاسیس نقض اساسی و آثار آن بر مرگ و حیات قراردادهای بیع بین المللی مشمول کنوانسیون موجب گردیده که تحقیق این هدف در قالب تحریر یک رساله به عمل آید. ثالثا از آنجا که در این رساله حقوق ایران در زمینه نقض قرارداد و ضمانت اجراءهای آن مورد بررسی قرار گرفته، تفاوتهای میان حقوق ایران و کنوانسیون در این خصوص مشخص خواهد شد، و بدین وسیله می توان امکان الحاق ایران به کنواسیون را با توجه به شدت و ضعف اختلافات میان این دو سیستم حقوقی را برآورد نمود، اگر چه قلمرو اجرای مقررات کنوانسیون بیع بین المللی کالا می باشد و از این لحاظ وجود تفاوت میان سیستم حقوقی ایران و کنوانسیون مانع عقلی و منطقی برای الحاق به کنواسیون به نظر نمی رسد. لیکن تشخیص وجوه اشتراک میان این دو زمینه مناسبی است برای پیوستن ایران به این کنوانسیون بین المللی. موضوعات این رساله را در دو بخش مورد بررسی قرار داده ایم در بخش اول به نقض اساسی در چه مواردی به وقوع می پیوندد در بخش دوم نیز ضمانت اجراءهای آن را در مورد توجه و امعان قرار می دهیم.